Arjan de Putter publiceerde op H2Rijders.nl een testverslag van de Mirai II:
Voor H2Rijders.nl maakte ik uitgebreid kennis met de tweede generatie van de Toyota Mirai. Een terugblik op een geslaagde testweek.
Over de Mirai
Een koets van 4.98 m, een massa van bijna 1.900 kg, van 0 naar 100 in 9 tellen en een top van 175 km/h. Toyota maakt zelf ook een vergelijking met de Mirai van de eerste generatie:
- 10% meer vermogen (nu: 182 pk)
- 0,6 s sneller van 0 naar 100 km/h (nu: 9,0 s)
- 30% meer range (nu: 650 km)
- 20% meer waterstof aan boord (nu: 5,6 kg)
- 15% zuiniger (nu: 0,79 kg/100 km)
- Sportiever (nu: aandrijving achter)
Het eerste model Mirai was korter (4,89 m) maar niet noemenswaardig lichter (1.850 kg). Toyota heeft dus een belangrijke efficiency winst in de aandrijflijn geboekt. De banden zijn overigens van grote invloed op het verbruik: de uitvoering met 19 inch wielen is 10% zuiniger (0,79 kg/100 km) dan de uitvoering met de 20 inch wielen (0,89 kg/100 km).
De looks
De nieuwe Mirai is een ‘koppendraaier’. Wie met de Mirai op pad is, zeker in het ‘Force Blue’ van de Launch Edition, kan maar beter een tikje extravert zijn: je bent van aandacht en aanspraak verzekerd. De meningen van mijn omgeving zijn unaniem: men vindt het een mooie auto. Over de kleurstelling zijn de meningen verdeeld. Nou ja, smaken verschillen. Het blauw staat hem geweldig, maar ik heb ook uitvoeringen in andere, rustigere, kleuren gezien.
De nieuwe vormgeving is welhaast een moderne sedan: er zijn parallellen met de Tesla S, maar ook met Audi te leggen. En als ik nog eens goed naar de lijnvoering van de Toyota 2000 GT kijk, bespeur ik hier en daar ook wel invloeden.
Het interieur is anders: wat opvalt is dat het informatiepanelen licht om de bestuurder zijn gebogen. Er zit een dominante lijn met ventilatieroosters in het dashboard die juist op de bijrijder lijkt gericht. Daardoor is het paneel om de verwarming te bedienen assymetrisch uit het midden geplaatst. Hierdoor is ruimte omstaan voor de ‘rijrichtingselector’ (hoe noem je nu een versnellingspook in een EV?), die ik zelf perfect geplaatst vind.
Als bestuurder wordt je ontzorgd: je stoel schuift bij het uitzetten van het contact naar achteren en is in hoogte verstelbaar. Achterin is het qua ruimte minder riant. Daar zijn de hellende daklijn en het zonnedak (helaas niet open te schuiven) debet aan.
Ik noemde hem al een koppendraaier. De Mirai is zo’n auto waar je nadat je geparkeerd hebt en al bent uitgestapt, nog even je schouder kijkt.
En over achterom kijken gesproken: de binnenspiegel van de Mirai kent twee standen: een conventionele en één waarbij het een monitor is. Het was even wennen, maar al snel kreeg de digitale variant mijn voorkeur.
Hoe rijdt ie?
De Toyota Mirai staat op een onderstel van Lexus. En dat is één van zijn grote kwaliteiten: het onderstel strijkt oneffenheden op een comfortabel manier glad. Tegelijkertijd blijft er genoeg plezier over voor wie betrokken wil worden bij het spel van gas geven, remmen en sturen.
De combinatie van 182 pk en 1.875 kg is weliswaar vlot, maar daar trek je niet de stenen mee uit de straat. De doelgroep voor deze Mirai zit daar vermoedelijk ook niet op te wachten: die wil vlot en duurzaam door het verkeer. En dat doet hij voortreffelijk: eenmaal op je reisbestemming aangekomen verlang je alweer naar de volgende rit.
Hoe ver kom je?
Het lijkt af en toe wel of er geen groter goed op aarde is dan een flink bereik. Eerlijk is eerlijk, een groot bereik voor een waterstofauto is met het huidige netwerk van tankstations wel zo prettig.
In het vorige verslag schreef ik hoe ik 700 kilometer uit één tankvulling wist te halen. Voor dat doel koos ik de stand van mijn eigen rechtervoet plus de omstandigheden. Ik scoorde toen een hele fraai verbruik 0,76 kg/100 km.
Later deze week maakte ik een andere trip door Nederland met airco aan en de cruise control op de maximum snelheid (100 km/h overdag). Het verbruik kwam toen net onder de 1 kg/100 km. Wie een royale rechtervoet heeft doet er goed aan om een gemiddeld verbruik van 1,1 tot 1,3 kg/100 km in te calculeren.
Bij bovenstaande trip (503 km) was vooraf de tank gevuld in Arnhem (Pitpoint) en is bij OrangeGas (Amsterdam-Westpoort) bijgevuld. Niet omdat het nodig was, maar omdat het kon.
Financieel
De Toyota Mirai is in de Dynamic-uitvoering maar liefst € 15.000 lager geprijsd dan het vorige model Mirai. De Mirai in de Executive uitvoering is fors voordeliger dan de Hyundai Nexo. Het zijn echter totaal verschillende auto’s.
Voor wie het financiële deel een rol speelt: ook in de netto bijtelling is de Mirai gunstig voor de leaserijder. Dat komt omdat het lage fiscale tarief van 12% zonder drempel over de gehele cataloguswaarde geldt. Ook voor het bedrijf dat deze waterstofauto aanschaft gelden fiscale voordelen (MIA). Toyota rekent voor dat bij een vennootschapsbelastingtarief van 25% bij gebruik van de Milieu Investerings Aftrek (MIA) de totale nettoinvestering € 36k voor de Dynamic uitvoering bedraagt.
Wie lage energiekosten op prijs stelt doet er goed aan om de versie met 19 inch wielen te overwegen: het opgegeven verbruik is ongeveer 10% lager dan dat voor de uitvoeringen met 20 inch.
Foto’s
Logboek ElektriciTijdrit
- 700 kilometer op één tankvulling: Toyota-Mirai-Challenge (elektricitijdrit.nl)
- 500 km snelweg: Acoat (elektricitijdrit.nl)
- Gehele testweek: Toyota Mirai (elektricitijdrit.nl)
Share this content:
Geef een reactie